Dünyanın hiçbir ülkesinde eğitimsiz bir toplumsal kalkınma görülmemiştir. Ülkemizin de gelişip,
büyüyüp, refah ve güven içerisinde varlığını devam ettirebilmesi için her şeyden önce eğitime yeterli
ilginin gösterilmesi gereklidir.
Bilim, sanat, kültür, modern bir tarım, sağlıklı bir yaşam, iyi karakter sahibi bireyler, ancak eğitimle
gerçekleştirilebilir.
Ancak nasıl bir eğitim?
1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu 2. Maddesinde ;
Türk Milli Eğitiminin Genel Amaçları arasında şu ifadeler yer alır:
''Türk milletinin bütün fertlerini milli, ahlaki, manevi ve kültürel değerlerini benimseyen, koruyan ve
geliştiren,
Ailesini, vatanını, milletini seven ve daima yüceltmeye çalışan,
Beden, zihin, ahlak, ruh ve duygu bakımlarından dengeli ve sağlıklı şekilde gelişmiş bir kişiliğe ve
karaktere, hür ve bilimsel düşünme gücüne ve geniş bir dünya görüşüne sahip kişiler olarak
yetiştirmek''
Şöyle baktığımız zaman kağıt üzerinde her şey güzel! Eksik yok. Ancak, gündelik yaşamda
uygulamaya gelince pek çok eksiğimiz var. Sanki her şey kağıt üzerinde duruyor gibi...
O günden bu tarafa, mevcut eğitim sistemimizde bu amacın ne kadar gerçekleştirilebildiği tartışılır
durumdadır.
Yani, insanı
''insan'' yapan değerlere sahip '
'iyi karakter'' sahibi bireyler yetiştirebildik mi acaba?
Toplumun değer yargılarını, kültürünü benimsemiş,
Kendisiyle, ailesiyle, çevresiyle barışık bireyler…
Dürüst, adil, nezaket, zarafet ve sorumluluk sahibi bireyler,
Eğitime ve bilime inanmış, hakkaniyet, merhamet ilkelerini benimsemiş bireyler…
Okullarımızda eğitim görmüş gençlerimizin davranışlarında olumlu bir değişiklik gerçekleştirebiliyor
muyuz? Bunu yetişkinliklerinde davranış halinde gösterebiliyorlar mı?
Bireylerin tutum ve davranışlarına yön veren toplumsal değerleri samimiyetle benimsetebildik mi?
Evrensel ahlaki standartları davranışlarımızda gösterebiliyor muyuz?
Çocuklarımızın, gençlerimizin şahsiyet ve karakter eğitimi ne düzeyde?
Çocuklar dünyaya bomboş, tertemiz bir kağıt parçası gibi geliyor, zaman içerisinde o kağıda
yazılanlar da, onların karakterlerini, alışkanlıklarını, yapılarını ve becerilerini şekillendiriyor…
Bir kimsenin aldığı eğitim, doğuştan var olan ve çevresinden öğrendiği iyilik, güzellik, doğruluk ve
dürüstlüğü, hakkaniyet, merhamet duygusunu geliştirmiyor, bunu davranışlarında gösteremiyorsa,
aldığı eğitimin kendisine bir faydası olmamış demektir.
Çünkü eğitim, bireyin kendi yaşantıları yoluyla olumlu yönde bir davranış değiştirme ve geliştirme
sürecidir.
Buna göre, çocuk ve gençlerimize okullarımızda sadece akademik, entelektüel bilgiler vermek
yeterli değildir. İyilik, doğruluk, vicdani sorumluluk ilkelerini esas alan anlayış benimsetilmeli…
Diğer türlü, karakter/değerler eğitimi geri plana atılarak, gençlerimizin sadece teknik bilgilerle
donatılması, bizi doğru sonuca götürmez.
''İyi insan'' hedefinden uzağa düşeriz.
Verdiğimiz eğitim toplumun huzur, mutluluk ve gelişimine katkıda bulunmaz…
Üst düzey bilgi sahibi hırsızlar, katiller, canavarlar, fırsatçı sahtekarlar yetişir okullardan…
Mafyatik çeteler, sahtekarlar, düzenbazlar…
Sözünde durmayan, sürekli yalan söyleyen, utanmazlığı alışkanlık haline getirmiş karakterler
yetiştirmiş oluruz.
Halbuki, öğrendiği bilgi ve aldığı eğitimi doğru yerde, doğru zamanda, insanlık yararına kullanma
karakterine, zihin yapısına, ahlaki düzeye de gelmesi gerekir eğitim çıktılarının…
Yoksa, hiçbir değer tanımadan, fırsatını bulduklarında her zaman menfaatlerinin peşinden koşarlar…
Bir gün Padişah baş vezire sormuş:
-'Eğitim mi önemli, karakter mi '?
Vezir hemen cevap vermiş:
-'Karakter önemlidir sultanım!'
Padişah memleketin her yanına tellallar göndermiş:
-'Duyduk duymadık demeyin…En iyi hayvan eğiticisine 100 kese altın ödül verilecek!'
Yapılan elemelerden sonra bir kişi, 'ülkenin en iyi hayvan eğiticisi olarak' Padişah'ın huzuruna
çıkmış. Padişah sormuş:
-'Bir kediye tepsiyle servis yapmayı ne kadar zamanda öğretirsin?'
-'Altı ayda öğretirim Padişahım!'
Aradan altı ay geçmiş eğitici huzura alınmış.
Padişah sormuş:
-'Öğrettin mi?'
-'Öğrettim padişahım!'
Saray erkanı toplanmış. Hünerli kedi elinde tepsiyle servis yapmaya başlamış. Tam baş vezirin
önüne geldiği zaman Padişah sormuş:
-'Ey vezir! Söyle bakalım, eğitim mi önemlidir, karakter mi?'
Vezir padişah'ın sorusuna cevap vermeden önce, kaftanının altında hazır tuttuğu bir fareyi yere
bırakmış. Kedi, fareyi görünce tepsiyi attığı gibi, farenin peşinden koşmaya başlamış. Altı aylık eğitim
de boşa gitmiş. . Vezir, padişahın sorusuna cevap vermiş:
-'Karakter önemlidir padişahım.'
Evet, görüldüğü gibi karakteri zayıf kimseler, ellerine fırsat geçip, güç elde ettikleri zaman daima
karakterlerinin gereğini yapıyorlar…Böyle durumlarda insanların aldıkları pozisyonlar onların ahlakını,
karakterini belirliyor.
O zaman sadece aklımızı, zihnimizi değil, kalbimizi, ruhumuzu, vicdanımızı, insanlığımızı da
eğitelim…
Tüm kötülüklere karşı, iyilik bayrağını yükseklere taşıyalım…
