16.03.2025 günü, akşamüstü evimizin balkonundan gökyüzünü seyrediyordum. Bir de ne göreyim? Uzaklardan gelen bir kuş sürüsü! Çok yakın değillerdi, bu yüzden tam seçemiyordum ne olduklarını. Karga sürüsü de olabilirdi. Biraz bekledikten sonra bize doğru yaklaşınca leylek sürüsü olduğunu gördüm. Belli ki bu yıl Eskişehir'e ilk defa geliyorlardı.
İlkbaharın müjdecisi olan göçmen kuşlarımızdı bunlar. Onları büyük bir sevinçle karşıladım. "Güzel kuşlar, şehrimize hoş geldiniz!" diyerek konuştum onlarla. Sayıları bir hayli çoktu.
Bir grup leylek, diğerlerinden ayrılarak bizim sitenin üzerinden çok neşeli bir şekilde şehir merkezine doğru süzülerek gittiler. Diğer grup ise hep birlikte gökyüzünde defalarca daireler çizdiler. Sanki şehrimize kavuşmanın sevincini kutluyorlardı. Daha sonra içlerinden biri başı çekerek, öyle güzel bir nizam ve intizam içinde ilerlediler ki hayran kaldım.
Yaklaşık iki saat sonra hava çok soğudu ve gece eksi beş derece oldu. O gece hep onları düşündüm. Acaba bu soğukta ne yaptılar? Geldiklerine pişman mı oldular? Öldüler mi, kaldılar mı? Hep aklımda onlarla ilgili sorular vardı. Dilerim şehrimizden memnun kalırlar, dilerim ki hiçbir zayiat vermeden vakti geldiğinde gidecekleri yerlere ulaşırlar.
Nedense birçok göçmen kuş türü olmasına rağmen biz sadece leylekleri görür ve onların geldiğine seviniriz. Eskiden, benim çocukluğumda, köyümüzde bir akrabamızın evinin çatısında leylek yuvası vardı. Bu leylek yuvası hep orada dururdu, hiç bozulmazdı. Her yıl bir çift leylek orada yazı geçirerek yavrularını büyütürdü.
Çocukken, belki de ilk öğrendiğim şarkı "Leylek Şarkısı"dır:
Leylek leylek havada,
Yumurtası tavada.
Gelmen bizim hayata...
Leylek leylek lekirdek,
Hani bana çekirdek?
Çekirdeğin içi yok,
Sarı kızın suçu yok.
Tabii bunlar aklımda kalanlar. Büyüklerimizden duyardım.
Leylekler, büyütemeyeceğini anlayınca yavrusunun birini yuvadan atarmış. Şimdi olduğu gibi, çocukken de çok duygusaldım. Bunu duyduğumda öyle çok üzülüyordum ki! Bir türlü kabullenemiyordum. Leyleklerin yavrularını canlı canlı yuvadan atarak ölüme terk ettiklerini herkes gülerek anlatırdı. Ama ben duyduğumda, o çocuk yaşımda içim kan ağlıyordu.
Öyle ya, bir anne-baba yavrusunu nasıl ölüme terk ederdi? İşte biz onların dünyasını bilemiyoruz demek ki. Büyütemeyeceği yavrudan bir an önce kurtuluyorlar. Öyle ya, zayıf düşen bir yavru kilometrelerce yolu nasıl gidebilir? Allah'ın kanunlarını düşününce insanın aklı almıyor. Göçmen kuşlar, günleri ve ayları nasıl hesaplıyorlar? Hiç düşündünüz mü?
Şimdi gelelim halkımızın leyleklerle ilgili inançlarına.
Bu yıl ben leylekleri havada gördüm. Bizim köyümüzde, "Leyleği havada görürsen havanı alırsın. Leyleği karada görürsen bolluk ve bereket olur." derler.
Eşimin köyünde ise "Leyleği havada görürsen çok gezersin. Karada görürsen hiç bir yere gitmezsin." derler.
O zaman eşimin köyünün inancına göre bu yıl nasip olursa çok gezeceğim. Kendi köyümün inancına göre ise bu yıl havamı alacağım.
Not: Leylekler Hakkında İlginç Bilgiler
Leylekler, doğanın en güzel ve gizemli göçmen kuşlarından biridir. Onlar hakkında bilinmeyen bazı ilginç gerçekler şunlardır:
Leylekler sadık ve tek eşlidir. Hayatları boyunca aynı eşle kalırlar ve her yıl aynı yuvaya geri dönerler.
Göçmen kuşlar arasında en uzun yolculuk edenlerdendir. Avrupa'da yaşayan leylekler, her yıl Afrika'ya kadar göç eder ve binlerce kilometre yol kat ederler.
Gagalarıyla "şakırdama" sesi çıkarırlar. Leyleklerin ötme yeteneği yoktur, bu yüzden gagalarını açıp kapatarak kendilerine özgü bir ses üretirler.
Leylek yuvaları yıllarca aynı yerde kalır. Leylekler, bir kez yuva yaptıklarında yıllarca aynı yuvayı kullanırlar.
Leylekler uğur ve bereket sembolü olarak görülür. Çatısında leylek yuvası olan evlere bereket geleceğine inanılır.
Leylekler su içmeden uzun süre yaşayabilir. Besinlerinden aldıkları suyla ihtiyaçlarını karşılarlar.
Tek ayak üzerinde durmaları enerji tasarrufu içindir. Vücut ısısını korumak için bir ayaklarını tüyleri arasına saklarlar.
Masallarda bebek getiren kuş olarak bilinirler. Avrupa ve Orta Doğu'da, leyleklerin yeni doğan bebekleri getirdiğine dair efsaneler anlatılır.
Göç etmeyen leylekler de vardır. İklim değişikliği nedeniyle bazı leylekler göç etmeyerek yaşadıkları bölgelerde kalmaya başlamıştır.
Sevgi ve saygılarımla.
Şerife Gündoğdu
22.03.2025
ÇOK MU SEVDİ GURBET SENİ SALMAZ MI
Demiştin ya bu bahar da ordayım,
Sizin orda kış bahara varmaz mı.
Tez gel canım çabuk yetiş dardayım,
Çok mu sevdi gurbet seni salmaz mı?
Bir kızıl gonca'dır sevdâ'nın rengi,
Gönüller de saklı aşkın ahengi,
Senden başka yoktur gönlümün dengi,
Çok mu sevdi gurbet seni salmaz mı?
Bahar dedin yaza döndü gelmedin,
Garip gönlüm köz'e döndü gelmedin.
Ömrüm geçti güze döndü gelmedin,
Çok mu sevdi gurbet seni salmaz mı?
Gönül küstüğüne seslenmez olur,
Yâr den başkasına hislenmez olur.
Deli gönül asla uslanmaz olur,
Çok mu sevdi gurbet seni salmaz mı?
Dertli dertli yazar durur kalemim,
Çekerim çekerim bitmez elemim.
Yüreğimden dolar taşar özlemim.
Çok mu sevdi gurbet seni salmaz mı?
Gurbet elin yolu uzar da gider,
Gönül abdal olur tozar da gider.
Kader oyunları bozar da gider.
Çok mu sevdi gurbet seni salmaz mı?
Şerife Gündoğdu 
