Sana Sarılmalar Biriktirdim
Sen yoksun
Bense senden yoksun
Yüreğime çöreklenip kaldı
Boğazımda ve ciğerimde hissettiğim düğüm
Solunuma düşman bir şekilde sıklaşıyor
Yokluğun üçüncü evre bir sıkıntı, metastazik
Beş duyum çırpınıyor
Sana sarılmalar biriktirdim
Sen yoksun
Bense senden yoksun
Eller ruhun anteniymiş
Gerdanına düşen saç tellerinde keman yayı
Hüzünlü bir melodi çalıyor, cızırtılı
Kısamıyorum sesini bu lanet şarkının
Sana sarılmalar biriktirdim
Sen yoksun
Bense senden yoksun
Bahçıvansız kaldı yüreğim
Gül bahçesi şimdi bostan
Beklemenin adını süsledim, hasret koydum
"Hoşça kal" ile "Hoş geldin" arasındaki sessizliğimde
Sana sarılmalar biriktirdim
Sen yoksun
Bense senden yoksun
Limansız kaldı gemi
Yolcusu özlem, tıka basa, hınca hınç
Boğuşuyor dalgalarda
Alınan verilen her nefesin
Düşünülen unutulan her konunun
Fonu, tabanı, tavanı, mekanı, sınırı senmişsin
Sana sarılmalar biriktirdim
Sen yoksun
Bense senden yoksun
Dünya kadar sevgi
Dünyalar kadar ağır geliyor şimdi
Sonu üç noktayla biten bir cümle kılığında hiçselliğin
Hiçselleştiremediğimden
Sana sarılmalar biriktirdim
Rahim Taş
