Ben ve Sen
Ben, elektrik geçmeyen kenar mahalle gibiydim.
Ben, az sonra deyip, bir türlü başlamayan televizyon programları gibiydim.
Ben, bal yapmayan arı gibiydim.
Ben, öğretmeni olmayan okul gibiydim.
Ben, bir türlü açılmayan kilit gibiydim.
Ben, yolcusunu yarı yolda bırakan belediye otobüsü gibiydim.
Ben, ağzı zor acılan market poşeti gibiydim.
Ben, tellere takılmış uçurtma gibiydim.
Ben, geri kalmış saat gibiydim.
Ben, euro geldikten sonra değer kaybedip tedavülden kalkan mark gibiydim.
Ben, dört kişinin itmeden çalışmadığı araba gibiydim.
Ben, sudan bıkmış balık gibiydim.
Ben, teki yırtıldığında sağlam olanı da çöpe atılan ayakkabı gibiydim.
Ben, şekersiz içilen çayın bardağındaki kaşık gibiydim.
Ben, üç yanlışın götürdüğü doğru gibiydim.
Ben, üç tarafı kaprisle çevrili ada gibiydim.
Ben, fabrika ayarlarına döndürülemeyen telefon gibiydim.
Sen, çok arayıp bulamadığım, tesadüfen eski defterlerimin arasından çıkan çocukluk fotoğrafım gibiydin.
Sen, fal tuttuğum bana gelen sıradaki şarkı gibiydin.
Sen, özgürce kanat çırptığım gökyüzü gibiydin.
Sen, özgürce yüzdüğüm deniz gibiydin.
Sen, bakışlarımı yoluna kilim yaparak beklediğim sevgili gibiydin.
Sen, turnaların göç ederken gökyüzünde çizdiği tablo gibiydin.
Sen, sırf ona benziyorum diye usulca sokulup bana merhaba diyen sanatçı gibiydin.
Ben, bir kelime üç harfim,
Sen, bir kelime bir ömürsün
Rahim Taş - Yan Masalın İkramı adlı kitabımdan 
