Osman Gazi'nin 1289 da Karacahisar'ı (bu günkü adıyla Karacaşehir) fethiyle bu topraklar
Türk hakimiyetine girmiştir. Osmanlı adına ilk hutbe de burada okunmuştur.
İdaremiz altına giren bu kadim topraklar 20 Temmuz 1920 de işgal edilmiş, 2 Eylül 1922 de
de kurtarılmıştır. Ve her yıl, bu günde törenlerle kutlanmaktadır.
Dolayısıyla eylül ayına girerken bu yazımın konusunu Eskişehir olarak seçtim.
Eskişehir için elbette çok şey söylenebilir. Bu da bizim sınırlarımızı aşar. Ancak birine,
"Eskişehir denince aklına ne gelir?" diye bir soru sorduğunuzda sıralama değişse bile şunlar
olabilir. Yunus Emre, Nasrettin Hoca, Seyyid Battal Gazi, Porsuk Çayı, Lokomotif Fabrikası,
TEİ (eski adıyla Tusaş), Eskişehir Spor, Odunpazarı, çi börek…
Peki ben ne demişim Eskişehir için? Buyurun…
ŞEHİRLER İÇİNDE SER ESKİŞEHİR
Asırların ötesinden ses verir;
Sinesinde saklar sır, Eskişehir.
Yaşayana anlatılmaz his verir;
Şehirler içinde pir, Eskişehir.
Manevî tapusu Şeyh Şehabettin.
Bir ulu bilgedir Hoca Nasreddin.
Her yana hazine bırakmış ceddin.
Tarihlerden haber ver, Eskişehir.
Kurşunlu geriye kurar zamanı,
Vefa umar onca gönül sultanı.
Odunpazarı'nda ol Atlıhan'ı,
Gezmesi ayrıca kâr, Eskişehir.
Yunus Emre söyler sevgiden yana,
Şücaeddin Veli candır canana.
Seyyid Battal Gazi çıksın meydana;
Eder dünyaları dar, Eskişehir!
Porsuk bazen coşar, bazen gamlanır;
Kenarında "tavşankanı" demlenir.
Sevda mektubuyla gözler nemlenir,
Beklenir hasretle yâr, Eskişehir.
Sanayinin bel kemiği ondadır,
Sanatta, tarımda iyi yöndedir.
Ulaşımda, eğitimde öndedir;
Saçar yeryüzüne nur, Eskişehir.
Aşkla erişirken bilgi çağına,
Yunus'la girilir gönül bağına.
TEİ'yle varılır uzay çağına;
Yüzyıla mührünü vur Eskişehir.
Bağrında kök saldı koca Osmanlı,
Kurtuluşa erdi şerefli, şanlı.
Hayat cıvıl cıvıl, canlı mı canlı…
Garibana yâran, yâr Eskişehir.
Ulu dağlar birbirine eklidir,
Yer üstü, yer altı servet yüklüdür.
Ocağında nice cevher saklıdır;
Umut olur toryum, bor Eskişehir.
Cihana yayıldı ES ES'in ünü,
ES ES'in maçları futbol düğünü,
ES ES'le şenlendi futbolun dünü,
Tekrar o günlere er, Eskişehir.
Birbirinden güzel baharı, yazı,
Sevgili misali çekilir nazı.
Hatırı sayılır kışın ayazı;
Kapar yollarını kar Eskişehir.
Huzur verir bahçeleri, parkları.
Efsanedir Yediler'i, Kırklar'ı.
Ezanla ferahlar dar sokakları,
Bütün gönülleri yûr Eskişehir.
Sevda buram buram, yol büklüm büklüm,
Benim ilk göz ağrım, o ilk yavuklum!
Ondan uzaklarda ondadır aklım,
Özlemi yürekte kor Eskişehir.
Aşkıyla tutuşur ol gönül çıram.
Bağrında boy verir nice hatıram.
Biraz ayrı kalsam sızılar şuram,
Fikret der; özlemin zor, Eskişehir.
