Her ne kadar, bu bir Öğretmenler Günü yazısı olsa da öğretmen güzellemesi
yapmayacağım. Birinci sebep hemen hemen bu konudaki her yazının bu yönde olacağı,
ikincisi de bunun benim için kolay olmayacağı içindir…
Eğitimin sacayağı diyeceğimiz üç olmazsa olmazı vardır. Birincisi öğrenci, ikincisi
öğretmen, üçüncüsü de velidir. Veli yerine anne-babayı da koyabilirsiniz. İşte, eğitimin en
verimli biçimde yürütülebilmesi bu üçlüye bağlıdır. Herhangi birinin aksaması durumunda
eğitim de aksayacaktır. Maalesef gelinen noktada aksamalar tehlike boyutuna gelmiştir. Her
şeye rağmen öğretmen üzerine düşen sorumluluğu en iyi şekilde yerine getirmek için gayret
ediyor, diyor, işin öğretmen boyutunu geçiyorum.
İkinci ayağı olan öğrenci faktörünü ise anne baba faktöründen ayrı tutmak mümkün
değildir. Çocuk temel eğitimi aileden kazanmakta, aileyle devam etmektedir. Eğer eğitim ve
öğretimde daha iyi noktaya gelmek istiyorsak eğitime aileden başlamak zorundayız. Son
zamanlardaki pek çok tv yayınına baktığımızda ailelerin nelerle ilgilendiğini anlamak için
kâhin olmaya gerek yoktur. Tv yayınlarının ve sosyal medyanın esir aldığı ailede çocuk
"Allah'a emanet!" demektir. Sosyal medya demişken, devletin çocuklarımızı korumak için
her türlü tedbiri alması gerektiğini de söylemiş olalım ki günah bizden gitsin. Aslında konu
önemli, tehlike büyük, sorun çok… Etkili ve yetkililer elini taşın altına koymalı ne
gerekiyorsa yapmalıdır. Eğitim meselesi istikbal ve istiklal meselesidir.
Yazacak çok şey var da, son zamanlarda yaşananları da dikkate alarak diyorum ki; her
şeyden önce ahlâklı insan yetiştirmeliyiz…
Bu vesile ile aramızdan ayrılan öğretmenlere Allah'tan rahmet, yaşayanlara sağlık,
afiyet, hayırlı ve uzun bir ömür diliyor, ilkokul öğretmenimin nezdinde bütün öğretmenlere
armağan ettiğim bir şiirle yazımı noktalıyorum. Günümüz kutlu olsun…
ÖĞRETMENİM
Seninle büyüdüm, sen yetiştirdin;
Bebek idim daha dün, öğretmenim.
Annem, babam gibi kalbime girdin;
Oldun damarımda kan, öğretmenim.
Cehalete karşı kalesin, sursun.
İçimi ısıtan ateşsin, korsun.
Sabah ilk aklıma sen geliyorsun.
Seninle başlıyor gün, öğretmenim.
Attığın her adım bir kutlu sefer.
Gittiğin yerlerde yükselir eser.
Şavkın karanlığın önünü keser.
Seninle ağarır tan, öğretmenim.
Bakışın bahara çevirir kışı.
Sevgin ile aştık nice yokuşu.
Sende gördük anne gibi bakışı.
Senin ile bulduk yön, öğretmenim.
Ruhumuzda sensin, kalplerde sensin.
İçimize meltem gibi esensin.
Ufkumuzda bayrak bayrak desensin.
Dünyamız seninle şen, öğretmenim.
Yaktığın meşale bir daha sönmez.
Uygarlık bayrağı göklerden inmez.
Dünyaları versek hakkın ödenmez,
Sana hizmet şeref, şan, öğretmenim...
Sevda ateşidir göğsünde yanan,
Gaflete düşemez sende uyanan!
Fikret'im, ne desem az gelir inan,
Sonsuz sevgi, saygı can öğretmenim…
Fikret GÖRGÜN
