1299 yılında Anadolu'nun mütevazı bir köşesinde doğan Yunus Emre, aradan geçen yedi yüzyıla rağmen hâlâ gönüllerde yaşayan bir bilgedir. Ne saraylar gördü, ne de saltanat sürdü. Elinde kalem değil, yüreğinde aşk vardı. Her devirde yeniden doğan, her gönülde bir dize gibi yankılanan bu gönül eri, Anadolu'nun manevi harcını yoğuran en önemli isimlerden biridir.
Yunus Emre'yi anlatmak için 'bilge' kelimesi onun derin anlayışını ifade eder; ama 'eren' demek, onun ruhundaki olgunluk ve ilahi aşka erişmişliğin en güzel tanımıdır. O, hem bilge hem de eren olarak asırlara ışık tutan bir manevi rehberdir. Onun sözleri, gönüllerde açan çiçekler gibi; insanı insan yapan, sevgiyle, hoşgörüyle yoğuran ebedi bir hazinedir.
Bugün, zamanın tozuna rağmen şiirleri hâlâ taptaze; sözleri hâlâ içimizi titretiyor. Peki nedir Yunus'un çağlar aşan bu sırrı? Onu her nesilde yeniden sevdiren, her gönle dokunan ne?
Çünkü Yunus yalnızca söz söylemedi; gönül söyledi. Dili sade, duygusu derin, mesajı evrenseldi. İnsan olmanın özünü anlattı; sevgiyi, hoşgörüyü, tevazuyu…
"Yaratılanı hoş gör, Yaradan'dan ötürü" diyerek, yüzyıllar öncesinden bugünün yaralı kalplerine şifa taşıdı. Ne ırk sordu, ne mezhep. Ne malda gözü oldu, ne makamda. Onun gözünde tek ölçü insan olmaktı.
"Bir kez gönül yıktın ise, bu kıldığın namaz değil,
Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil."
Bu sözleriyle Yunus, ibadeti yalnız şekle değil, kalbe ve gönle bağladı. İnsanı incitmeden, sevgiyi eksiltmeden yaşamanın yolunu gösterdi. Onun davası; nefsin dar yolundan, aşkın engin denizine açılmaktı.
"Aşk bir güneşe benzer, aşkı olmayan gönül bir taşa benzer."
Zaman değişti, teknoloji gelişti, dünya küçüldü ama insanın içindeki boşluk büyüdü. İşte tam da bu yüzden Yunus'un sesi hâlâ dipdiri. Çünkü onun sözleri, insanın iç âlemine sesleniyor. Modern çağın gürültüsü içinde kaybolmuş ruhlara sade bir dille "kendine dön" diyor. O yüzden Yunus, bir şiir değil sadece; bir diriliştir. Bir uyanıştır. Aşkın, barışın, birliğin çağrısıdır.
Onun dizeleri, kitap raflarında değil, kalplerde yaşıyor. Çünkü Yunus, sözüyle değil özüyle konuşuyor. Ve öz, hiçbir zaman eskimez…
Bugün dünyamız, sevgiden çok nefreti, birlikten çok ayrılığı, seslerden çok gürültüyü duyuyor. Ama bir yerlerde hâlâ Yunus'un sesi fısıldıyor:
"Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım…"
Bu fısıltı, gönlü açık olanın yüreğinde yankılanıyor.
Yunus Emre yalnızca geçmişin değil, geleceğin de şairidir. Çünkü onun dili insandır, dini aşktır, yolu barıştır. Bu yüzden onun sözleri zamana yenilmez; çünkü onun kalemi, kâğıda değil, kalplere yazılmıştır.
Ve biz, onun izinden yürüdükçe, daha insan oluruz. Daha derin, daha sade, daha hakikî…
Şerife Gündoğdu
ÖZÜMÜZ YUNUSTUR BİZİM
Gelin kardeş dost olalım,
Özümüz Yunustur bizim.
Dost yoluna post olalım,
Sözümüz Yunustur bizim.
Yüce dinimizin özü,
Kardeş yapar hepimizi.
Bilmeyenler bilsin bizi,
İzimiz Yunustur bizim.
Bir olalım zulme karşı,
Okunsun İstiklal marşı.
Ezanlar süslesin arşı,
Tezimiz Yunustur bizim.
Her gün kardeşkanı akar,
Yetimler boynunu büker.
İnsan olan sevgi eker,
Pirimiz Yunustur bizim.
Dalgalansın Bayrağımız,
Aydınlatsın çer ağımız.
Cennet olsun durağımız,
Gönlümüz Yunustur bizim.
Güzel yurdum ilk göz ağrım,
Kutsaldır taşım toprağım.
Halkımıza benim çağrım,
Sesimiz Yunustur bizim.
Şanlı bir milletiz şükür,
Kimseyi görmeyiz hakir.
Tek bir yürek tek bir fikir,
Hepimiz Yunustur bizim.
Bozulmasın birliğimiz,
Tükenmesin dirliğimiz.
Daim olsun…
