Yüreğimizin Sessiz Kahramanlarına
Hayat, bize bazılarını sessizce anlatır. Çok konuşmazlar, ama bir bakışları bin kelimeye bedeldir. Varlıkları bir dağ gibi güven verir; ne kadar uzakta olsalar da, gölgesi hep üzerimizdedir. İşte o dağ babadır…
Babalar Günü, sadece bir gün değil; yüreğimizin en derin yerinde yankılanan bir özlemin, bir şükranın, bir hasretin günüdür. Kimimiz için hâlâ elini öpebildiğimiz bir canlı dua, kimimiz için çoktan göğe karışmış ama hâlâ kulaklarımızda nasihati çınlayan bir hatıra…
Baba…
Çocukken omuzunda gökyüzünü gördüğümüz,
Düştüğümüzde ilk uzanan el,
Geceleri sessizce üzerimizi örten,
Sabahları biz uyanmadan yollara düşen…
Kimi zaman sert, ama hep sevgisiyle yoğrulmuş…
Bir annenin şefkati sıcak bir rüzgârsa, babanın sevgisi kök salmış bir çınardır. Fırtınalarda siper olan, yıkılmayan, dimdik duran…
Bugün, yalnızca bir "Babalar Günü kutlu olsun" demek değil mesele. Bugün, onun gözlerinde gizlenmiş yorgunluğu görmek, sustuğu yerdeki fedakârlığı anlamak, gidişini değil varlığını yürekten hissedebilmek günü…
Ve eğer bugün bir babayı kaybetmişsek, bil ki o hâlâ bizimle. Duruşumuzda, suskunluğumuzda, mücadelemizde, kalbimizde... Onun evladıyız biz; adımızdan önce onun yüreğinde yazıldık biz.
Canım babam,
Sen gittin ama biz büyüyemedik sensiz.
Her "iyiyim" deyişimizde biraz daha eksildik.
Fotoğraflar konuşmaz ama gözler dolarken anlar insan…
Dualarda sana rastlarım hep;
Bir de çocukluğumun en güvenli köşesinde...
Babalar Günü, sadece kutlanan bir gün değil, hissedilen bir anıdır.
Yaşayanlara minnetle, ebediyete göçenlere rahmetle…
Babalar gününüz kutlu olsun.
BABA DEYİNCE…
Baba deyince titrer içimde zaman,
Bir gölge düşer çocukluğumdan kalan.
Omzunda taşırdı geceyi, sabahı,
Susardı çoğu kez, konuşurdu bakışıyla…
Bir çift nasırlı el düşer aklıma,
Alın teriyle yoğrulmuş bir dua…
Evimizin direği, kalbimizin sığınağı,
Baba... Sessizce sevmeyi öğretendi bana.
Gittiğinde yıkıldı içimde dağlar,
Ne yana baksam eksildi baharlar…
Adınla büyüdüm, izini sürdüm,
Özlemini içime sessizce gömdüm.
Ve bir başka yürekti sevdiğim adam,
Evlatlarına hem yol, hem de vatan.
Şimdi göklerde bir yıldız kadar parlak,
Ama bizde hâlâ en diri, en sıcak…
Bugün Babalar Günü…
Kalbimde iki dağ, iki cennet kokusu…
Biri beni ben yapan,
Diğeri canımdan can alan…
Varsın olmasın eliniz elimde,
Duanız yeter göğsümde bir har gibi…
Siz gittiniz belki, ama unutulmadınız,
Kalbimde yaşıyorsunuz her sükût gibi…
Ve Unutmadan…
Hayattayken değerini bilmediğimiz nice kıymet, gidişleriyle sarsar bizi…
Oysa baba; her sabah evden çıkarken ardından bir dua ile uğurladığımız, akşam döndüğünde varlığıyla huzur bulduğumuz bir duadır aslında.
Bugün hâlâ bir babanız varsa, yüzüne bakın…
Elini tutun, başınızı omzuna yaslayın, ona "iyi ki varsın" deyin.
Bir teşekkür edin sessizce, belki yıllardır duyulmayı bekleyen o suskun kalbe…
Zaman dediğimiz şey, sandığımızdan daha hızlı geçiyor.
Bir gün o ses susacak, o omuz olmayacak, o bakış uzak bir fotoğrafta kalacak.
İşte o zaman, en çok da "keşke"ler birikir yüreğimizde.
Kıymet bilmek için özel günleri beklemeyin…
Çünkü babalar; ömrümüzün her günü dua etmeye, sevgi göstermeye ve hatırlanmaya değer…
Yaşayan tüm babaların ellerinden öpüyorum.
Gönlümüzün sessiz kahramanlarına sevgiyle, saygıyla…
İthaf:
Bu yazı ve şiir,
Çocukluğumun gölgesi, gençliğimin dayanağı,
Bir ömrün kıymetlileri olan iki can babaya…
Rahmetle, hasretle, şükranla…
Ve önce ailemizdeki baba olan canım evlatlarıma ve yeryüzündeki tüm güzel yürekli babalara ithafımdır.
Şerife Gündoğdu
11.06.2025
