VARZAHAN YAYLASI

11.01.2025 00:00

Değerli okurlar!
Uzun süredir aranızda yoktum. Babamın rahatsızlığı ve 10 gün önce de vefatı nedeniyle yazılarıma istemeden de olsa ara vermek zorunda kaldım .
Babamın anısına saygıyla , kendi yaşadığı bir olayı paylaşmak istiyorum.

VARZAHAN YAYLASI

- Hasan !
- Buyur ana.
- Uşağum yarun Varzahan'a gidecesun. Halandan 5 kilo yağ alup gelecesun.
Babam o sıralar 10-11 yaşlarında bir çocuk. Köyden yaklaşık 25 km lik yolu yürüyerek Sultanmurat yaylasına gidecek,oradan da yine yaya olarak yaklaşık 35-40 km uzaklıkta Bayburt'a bağlı Varzahan beldesine gidip 5 kg yağ alacak, sonra tekrar yaylaya dönecek. "Gidemem" demek, itiraz etmek ne haddine. Anne nin, babanın,büyüklerin istekleri emir telakki edilirdi o zamanlar. Rahmetli babaannem bir de arkadaş bulmuş babama. Aşağı köyden okul arkadaşı da aynı köye gidecekmiş. Babam bunu duyunca biraz rahatlamış. Sonuçta sohbet edeceği, yarenlik edeceği bir arkadaşı olacakmış yanında.

O yıllarda yaylalarla köyler arasında araba yolu yok. İnsanlar inekleriyle birlikte yaya olarak patika yollardan yürüyerek yolculuk zorundaymışlar.
Sabah ezanıyla birlikte babam ve arkadaşı yola koyulmuşlar. Önlerinde saatlerce gidecekleri uzun bir yol olduğu için akşamdan babaannem yiyecek bir şeyler hazırlamış. Kıtlık seneleri ,elde yok avuçta yok. Yarım çuval mısırı olanın durumunun iyi olduğu bir zamandan söz ediyorum. Azık olarak bir parça mısır ekmeği ve sütün kaymağını koymuş. Onlarıda bir çıkına bağlayıp babamın eline tutuşturmuş. Akşam olmadan Sultanmurat Yaylasına varmışlar. O gece yaylada dinlendikten sonra yine sabah ezanıyla Bayburt yoluna koyulmuşlar. Babam yolları bilmiyor. Arkadaşı biliyorum dese de ikisi de çocuk. Ayaklarında lastik pabuçlar ,tepelerden derelerden aşarak sora sora aç bîlaç Varzahan'a varmışlar. Bir gece de orada kaldıktan sonra elinde 5 kg yağ küleğiyle (külek; tahtadan yapılmış silindir şeklinde kap) yine arkadaşıyla yollara düşmüşler. İki yol ayırımına gelince ,yukarı yoldan mı,aşağı yoldan mı gidecektik derken yanlış yola sapmışlar. Yollar ıssız, gelen giden yok. İki saat kadar yürüdükten sonra bir yolcuya rastlamışlar;
- Selamünaleyküm uşaklar nereye gideyusunuz?
- Sultanmurat'a gideyuruk emice.
- Oooo! Uşağum siz yanlış yola girdunuz, üst yoldan gidecesunuz. Bu yol Maçka'ya gider.
Zavallı babam ve arkadaşı geri dönmüşler. İki saat gidiş,iki saat de dönüş,tam dört saat zaman kaybetmişler. Bazen dinlenerek,bazen uyuyarak akşamın karanlığında yaylaya varmışlar. Tabii ertesi gün de köye dönmüşler.

Değerli okurlar, bu anlattığım olay yaklaşık 85 yıl önce olmuş bir hadise. Şu an o yaşlarda bir çocuğun asla başaramayacağı ve başarmasına müsâde edilmeyeceği bir dönemde yaşıyoruz. Çocuklarımızı her türlü zorluklardan âzâde el bebek gül bebek yetiştirmemiz ne kadar doğru, ne kadar yanlış? Takdiri size bırakıyorum.

Başta babam ve annem olmak üzere bütün geçmişlerimizin rûhları şad, mekanları cennet olsun.

2025 yılının vatanımıza ve milletimize hayırlı olması dileğiyle sevgi ve saygılarımı sunuyorum.