GÖNÜLDEN SESLER
Güllerin içinde bülbül yuvası
Sabah uyanınca onu dinlerim
Bulutlar su olur onun sesinde
Benim de yavaşça dolar gözlerim
Üstüne ay doğar gece yarısı
Bülbülü ağlatır gülün kurusu
Bekler annesini küçük yavrusu
Sel olur su gibi coşar gözlerim
Bülbül nağme olur düşer dillere
Gönlüm hayran olur kokan güllere
Nasıl düştüm derim gurbet ellere
Sığmaz pınarına taşar gözlerim
Gurbete gidenler gelir mi geri
Yürekte saklarlar acı kederi
Yanıktır kalpleri küçükten beri
Külleri bağırdan eşer gözlerim
Felek perde çeker bazen gözüme
Yabanda kimseler bakmaz yüzüme
Kendim de inanmam kendi sözüme
Baktıkça aynaya şaşar gözlerim
Çile nerde ise orda ben varım
Gittikçe uzağa düştü yollarım
Hayatta işlerim hep kaldı yarım
Ömür dağlarını aşar gözlerim
FEHMİ ERDOĞAN
20.09.2024-Eskişehir
