AY DOĞMADAN
çardağın önünde bir gün
dedi ki anam
erkenden uyumalısın
gece olmadan
ay doğmadan
derken köpekler ürdü uzaktan
dağlarda ses kalmaz ki karşılıksız
sesler yankılandı
kayalardan
uyunmuyor ki korkmadan
yıldızları düşledim yavaş yavaş
uyumuş muydu bütün köyler
eğer uyumuşsa çocuklar
yıldızları kim sayacak
durmadan
dedim ki anama
kurtlar kuşlar da uyumuş mu
bu gece gülerek
ay doğmadan
uyunur mu sormadan
işte kara bulutların ardında
morardı gökyüzü birden
yine uyku gelmedi
korkmadan
anama sarılmadan
